Dido

Çocukluk yıllarında herşeyin moda olup dillerden düşmediği zamanlar vardır ya, bir zamanlar takma isimle seslenmek moda oldu, ben daha ilkokula başlamamıştım sanırım.
Hiç bir çocuğa nasip olmayan bir arkadaşım var benim bebeklik arkadaşım. O benden 40 gün büyük sadece. Ben doğmuşum ve onu hep arkadaş bilmişim. (Yaratıcı biri. Büyüyünce Fransa'da görsel sanatlar okudu.) O sıralar da Ülker tam yeni bir çikolata çıkartmış elinde o var, hah dedi Dido... Bundan sonra ben sana Dido diyeceğim ! Hımm ben de ona birşey bulmalıydım dedim TuTu (u larda uzatma var) diyeceğim ben de sana. Biz o günden sonra Dido ve TuTu ikilisi olduk. İlkokul zamanı gelip de farklı okullara gidene dek.

Aradan yıllar geçti ben aşık oldum aşkımla ben ayrı ülkelerdeyiz o zamanlar. Anca internet denen teknoloji ile konuşabiliyoruz. Bir de işim yüzünden ben 80 günde devr-i alem yapıp ülke ülke, şehir şehir geziyorum.Bak dedi aşkım sana sürpriz, baktım bir mp3 geliyor (e o zamanlar mp3 yollama yasağı da yok Napster bile faaliyette) çalan şarkı güzel, söyleyen de Dido :) Ara ara Dido'dan şarkılar geldi bana aşkımdan... Sonra evlendik, nikah şahidim de TuTu oldu !
Sesi çok hoşuma gidiyor Dido'nun, bir de şarkılarının düşük ritmle başlayıp hızlanması.
Ben de tatilden dönenleri düşünüp diyorum ki "Sand in my shoes !"