Bugün ben ellerimle...

Evren ile aynı başlığı yazdım bugün ben de...

Salı gününden bu yana sesim çıkmıyorsa boş durduğumdan değil. Yastıklar çeşit çeşit devam etmekte. Yenileri de hazırlanmakta. Ama bir türlü fotoğraflarını çekemedim. Ya hava çok karanlık olduğundan ya da fotoğraf çekebileceğim hale geldiklerinde çoktan akşamı bulduğumuzdan...

O yüzden yukarıda yeni başladığım ''Redwork'ün'' fotoğrafı da istediğim gibi değil ne yazık ki!

Bizlerle birlikte ellerini çalıştıran başkaları da var. Üstelik doğumunu bildiğim, her yaşında ayrı bir güzelliği tattığım, hayal gücüne hayran kaldığım, daha ilkokula gitmeye bile başlamadığı bir yaşta, saçlarıma takmaya çalıştığı tokaya direnince ben, ''niye toka paslı, tetanoz olurum diye mi korkuyorsun?'' sorusu ile hayretler içinde kaldığım Mu'dan Kalma Bir Deli de onların arasında. Bu minik böcük, şimdilerde 20'li yaşlarına vardı. Basın Yayın Yüksekokulu'nu dereceyle bitirmesine pek az kaldı. Çocukluğunda zorlu bir dönemi aştı ve parmakları çalıştırmanın önemini en iyi o dillendirip de anlatacaktır aslında. Belki yazar bir gün bizlere, o güzel anlatımıyla...

Bu aralar bol bol ödev hazırlayıp, kafasını müzikle ve bu kuklalarla dağıtmakta. Birisi de bizim Uğur Böcüğü'ne gelecekmiş, bekliyoruz merakla... Ellerine sağlık Mu'dan Kalma Bir Deli.

Elleri ve aklı çalıştırmanın en güzel örneklerinden birisi İbeking'de. Muhteşem bir defter hazırlamış. Bayıldım!

Sizler de birşeyler yapsak ama ne diyorsanız, Van'daki çocuklar için güzel birşeyler örebilirsiniz. Mutlaka evlerinizde değerlendirilmeyi bekleyen bir parça yününüz ve bir bereyle atkı örebilecek kadar zamanınız vardır. Yok demeyin sakın, ne yapıp edip yaratın!

Sizlerin işlerini de bekliyoruz, haydi durmayın!