Salıncaklardalar...
Köy meydanındaki lambanın fotoğrafını çekmek istiyoruz. Meraktan birisi yanımıza geliyor. Ardından diğeri, sonra da öbürü... Biraz ürkek ama meraklılar. Bizim de fotoğrafımızı çek diyorlar. En saf, en temiz, en güzel duyguları ile. Kötülük nedir bilmiyorlar... O fotoğraflar kimin elinde, ne şekilde kullanılır bilmiyorlar...
Düşünüyorum, saatlerce güneşin alnında hoplayıp, koşuşturduğumuz zamanları. Ne ozon tabakası bilirdik, ne güneşin zararlarını, ne de kötü insanları...
Yeniden çocuk olmak istiyorum ben.
Herşeyden, dünyadan habersiz olmak istiyorum.
Kötülük nedir bilmek istemiyorum!
Sadece sevgi olsun hayatımda.
O ne demiş, bu ne yapmış hiç olmasın.
Sadece sevgi olsun.
Tatillerde okuduğum kitaplarım olsun hayatımda. Başka başka dünyaları anlatan ve mutlu sonla biten...
Denizin yanında, ağaçların altında oturayım... Sevgi ile babam saçlarımdan okşasın. O başka bir dünyaya gitmemiş olsun, gene yanıbaşımda olsun...
Ben ölüm nedir bilmeyeyim ve sırf sevgi olsun hayatımda!
Yeniden çocuk olmak istiyorum ben, çocukluğuma doyamadım ben...
5 yorum:
Aaah ah, ben de! :(
cok dokunakli, cok icten olmus be bercestem! sen icindeki cocuga saril hep!
ben doydum ama doyumsuzum hala çocuk olmak istiyorum. bir yanımı hep çocuk bırakmaya çalışıyorum:)
Ne guzel yazmissin, okuyunca, insan ister istemez kendi cocuklugunu dusunuyor. Sabah sabah nerelere gittim simdi.
Haydi o zaman Fragola :)
İçimdeki çocuk hiç büyümeyecek herhalde BB.
O çocuk hep içinde olsun Yeliz.
Nerelere gittin Madwort anlat haydi :)
Yorum Gönder