İyi Bayramlar

Geçen akşam çektiğim fotoğrafları düzenlerken Ely'de çektiğim bu fotoğrafı gördüm ve beni alıp götürdü başka zamanlara...

İngilizler'in sınıf ayrımını yaşadıkları(hala var ya neyse), fakirin çok fakir, zenginin çok zengin olduğu günlere...

Televizyonda balıkçı kulübelerini göstermişti bir seferinde. 8 çocuklu balıkçı ailesi tek göz bir odanın içinde yaşarlarmış. Kulübe, o oda sadece... Kocaman bir şömine varmış, yemek orada pişermiş, evi o ısıtırmış. Yıkanacak olan onun önünde yıkanırmış. Tuvaletini yapacak olan oturakla gene aynı yerde... Ondan başka bir de avlanan balıklar odanın orta yerine dökülür, temizlenip yıkanırmış(nedense??) Balıkçı ailelerinde sadece balık avlayanlar değil, bütün aile balık kokarmış bu sebepten. Anlatanın yalancısıyım...

Eski şirketimdeki müdürüm Angela'nın Külleri'nden bahsetmişti. Ben de DVD'sini bulup almıştım. Seyrederken de içim kasılmıştı. Fakirliğe, üzüntülere, acılara... O da gene bu tarz bir evde çekilmişti. Onu da hatırladım birden bire...

Sonra İstanbul'da çalışırken Ramazan ayında seyrettiğim başka bir program geldi aklıma. Yaşlı bir dedecik, fakir, parasız, aç... Kilometrelerce yolu yürüyüp, kuyrukta bekleyip aşevinden yemek alıyordu. İçime oturmuştu gene...

Dün dışarı çıktım. Heryer rengarenk, süslü püslü... Ağaçlar katledilmiş, camların önüne oturtulmuş, gerekli gereksiz hediyeler altına dizilmiş. İnsanlar deli gibi iki tarafa koşturup çarşamba günü için hediye alma telaşında.

Sonra iki bayramı kıyasladım kafamda.

Birinde, bir canlıyı yok etmek var evet, ama o canlı, birisinin karnını doyuracak. Seçimi et yemekten yana olan, onu yemeği özleyen ama asla gücü yetmeyen birisinin protein ihtiyacını karşılayacak. Bazen bir yetimin, bazen bir öksüzün, bazen bir yaşlının, bazen bir dulun... Sonuçta yardıma muhtaç birinin boğazından içeri girecek.

Bayram harçlıkları ve çocukların istediklerini alabilmeleri için bunları biriktirmeleri geldi aklıma... Bir şeyi kazanmak, biriktirmek, tasarrufu öğrenmek, bütçe yapmayı öğrenme zevkini tadmaları ile birkte gözlerindeki o pırıltıyı düşündüm.

Bayram sofralarını düşündüm... Ailelerin toplandığı, şen kahkaların atıldığı, baklava,böreklerin açıldığı, her kutlamaya gelenle paylaşıldığı...

Unutulan geçmişimizle kurulan köprüyü düşündüm mezar ziyaretleri ile. Dünyadaki günlerimizin önemini bir kez daha anlayalım diye. Ölmüşlerimiz unutulmasın diye...

Sonra buradakilerin bayramını düşündüm... Burada da gene bir canlı yok ediliyor(ağaç) ama bu sefer sonradan çocuğuna eğlence olsun diye bir adamın çıkarttığı olayı adet haline getirmelerini düşündüm... Sadece bir zevk için katledilen güzelim ağaçları düşündüm... Evde süs olsun, birkaç gün dursun sonra atılıp gitsin, bir daha hatırlanmasın diye kaç senede büyüdüler kim bilir? Üstelik dinen de gerekli olmamasına rağmen yok olup gidişini... Hediyelerin süsünü püsünü düşündüm, ihtiyaç olsun olmasın alınan hediyeleri düşündüm, ekonomide para dönsün diye akıl edilmelerine yandım... Güzel yanları da var belki... Bir çocuk seviniyor, aile büyükleri o günde ziyaret ediliyor, akrabalar birbirini görüyor. Kışın ortasında üşümüş insanlar da olsa bir kıpırtı, bir canlılık oluyor çarşıda, pazarda. Hediyelerin üretilmesi, satılması için emeği geçen insanlara aş oluyor evlerinde dedim, pozitif bak bir de olaya...

Sonra bizi düşündüm. İki kutlanan bayram arasında hangisini kutlayacağını bilip, uzaklardan hatırladıkları ile, arayanlarla mutlu olan...

İyi bayramlar dilemek istedim hepinize... Hangi dinden, hangi renkten, hangi ırktan olursanız olun... Sevdiklerinizle, sağlıkla, mutluluklarla dolu iyi bayramlar hem de...

Unutulanları hatırlayacağınız, yardıma ihtiyacı olanların yardımına koşacağınız, yaşlıları yalnız bırakmayacağınız, çocukların yüzünü güldüreceğiniz, tanısanız da tanımasanız da herkesi kucaklayıp İYİ BAYRAMLAR diyeceğiniz İYİ BAYRAMLAR dilemek istedim sevgiyle...