Bahçede Son Durum

Daha önce ''Bahçeye Bakım Zamanı'' demiştim. O dönemde aldığım çiçekler büyüdü, serpildi, güzelleşti. Hatta zamanları geldi de geçti bile. Hercailer uzadı da uzadı, çiçeği bol ama şekilsiz bir hal aldı. Ama çiçeklenmeye de devam ediyor. Bilmem bu zamanda verdiği dallardan kopartıp da yanına ekilse tutar mı?
Bizim Amerika görmüş petunyalar(Amerika'daki soydaşlarıyla çaprazlandığını söylemiştik hani), epey uzun süre çiçek açmadılar. Kendilerini geliştirmekle meşgullerdi. Sonrasında bir coştular ki anlatamam... Kadifemsi dokusu olan, çingene pembesi renkli çiçekler açtılar. Ben de çok sevdim. Zira geçen sene, burada hanging basket denilen, bütün pubların camlarından eksik olmayan sepet içindeki çiçeklerden biri bu surfinialardı ve ben renklerine, şekillerine bayılıyordum. Bu sene henüz öyle coşmuş, güzel sepetlerle karşılaşamadım ama onları kimler hazırlıyorsa ve de kimler akıl edip, adet haline getirmişse, ellerine, beyinlerine kuvvet diyeceğim. Bu ülkede en çok sevdiğim şeylerden çünkü.Arkadaşımın hediyesi dağ çileklerim çiçek açmışlardı, artık minik minik çilekler veriyorlar. Ama o kadar küçükler ki, ağzınızda yok olup gidiyorlar. Mini minnacık haplar kadarlar. Kendilerine has, değişik bir kokuları var. Onları diğer çileklerden ayıran özellikleri de bu sanıyorum. Ben minikliklerine bakıp, daha fazla büyüyecekleri zamanı bekliyordum. Arkadaşım, kızarmış, koyu kırmızıya dönüşmüşlerse sakın bekletme, çürürler dediğinde, inanamadım. Toplamaya gittiğimde elimde ezilecekler diye korktum, öyle miniklerdi!Komşumuzun erikleri, bizim mürdüm eriği dediğimiz türe benzemekle birlikte, daha ekşi ve kokusuz. Anca marmeladı yapılabiliyor diye söyleniyordu komşum, ama ben onunla minik kekler yapmayı da başarmıştım geçen sene. Bizim tarafa sarkan dalı gene bana bırakırsa, hem marmelat, hem de minik kekler için, hazır ve de nazır beklemekteyim!
Ahududumuz epey verimli bu sene. Ama kuşlar rahat bırakmıyor! Turuncu gagalı, kargaya benzeyen bir kuş var. Black Bird diyorlar adına. Türkiyede karatavuk diyorlarmış onlara. Bahçedeki solucanlarla meşgul olup, beni solucanla mücadeleden kurtarıyordu ne güzel... Ama ahududu olgunlaşmaya başladığından beri onun tepesinde. Yese, sorun değil. Bir gaga vurup bırakıyor. Güzelim meyveyi mundar ediyor. Yere düşürüp, karıncaların üşüşmesine sebep oluyor. Çok kızgınım onlara çoook! Üzerine ağ germek lazım sanırım. Çilekler minik minik olunca, portakal filesi ile kurtardık durumu. Arkadaşımdan da talimli idim. Önceki senelerde yetiştirip, gözü gibi baktığı çilekleri toplayacağı gün kargalar perişan etmişti. O yüzden önlemimi almıştım. Ama ahududu geçen sene böyle bir ihtiyaca gerek duymadan meyve verdiğinden, ben de bol bol yediğimden aklıma gelmedi. Daha önceden solucanları topluyor diye, bulgur koyup alıştırdığım kuşlar da başıma dert oldu! Deneye yanıla, hergün yeni bir şey öğreniyorum işte.
Ölmek üzere, bir daha çiçek falan açmaz diye düşünüp, gene de kıyamayıp ektiğim primrose yani çuha çiçeği, bana nispet güzel mi güzel çiçekler veriyor. Bunda da önemli nokta, dead head dedikleri, ölmüş çiçekleri bitkiden uzaklaştırmakmış. Ölmüş çiçek ve tomurcuklarını toplamıştım. Aynı noktalardan coşmuş halde çiçek verdi!
Küpe uzun süre kendisini büyüttü. Epey epey serpildi. Bulunduğu saksıda begonya soğanları var, geçen seneden, bilmem bu sene de açar mı ya da küpe onun besinini topraktan alır mı? Umarım begonyalarıma birşey olmaz. Küpeler de epey bir büyüdükten sonra gonca vermeye başladı. Katmerli olmasına rağmen, goncaları küçük, umarım haylaz çocuğun biri bahçe malzemeleri satan dükkanda, etiketlerini değiştirmemiştir! Goncaları açınca anlayacağız bakalım nasılmış durum.
Böğürtlenler çiçek aşamasında. Bazıları taç yapraklarını döküp meyve vermek üzere hazırlığa başladı. Onun da, bir dalı kurumuş diye üzülmüştüm ama kesince, aynı yerden yeni bir dal vererek aynı boya getirmeyi, büyütmeyi başardı. Bakalım geçen senelerdeki kadar çok böğürtlen verecek mi?
Haseki küpeleri, İstanbul'daki komşularımızdan en sevdiğimin bahçesinde, renk renk açardı, uçuk maviler, uçuk pembeler... İki renkliler... Çok severdim. Meğer ev sahibimiz de ekmiş. Bizde de varmış. Bizim bahçedekiler katmersiz, tek renkli ve pembe! Bahçesi olanlara kesinlikle önereceğim bir çiçek. Çok uzun süre çiçeği eksik olmuyor ve çıtır, çıtır, hoş havası ile renk katıyor.
Geçen seneki sardunyamı kıştan koruyamayınca, bu sene kırmızı sardunyalara göz koymuş halde geziniyordum. Fırtınada uçan çiti, uzun süre tamir etmeyen komşumuz, benden özür dilemek için iki beyaz sardunya almış! Bana sürpriz oldu! Ne diyeceğimi, ne yapacağımı bilemedim. Ama çit için de 3 ay kızarak beklemiştim. Üstelik inşaat yapmayı planlıyorlardı ve ustaların bizim bahçeye dalmaları hiç hoşuma gitmeyecekti. Neyse ki çiti onardılar. Bana da sardunya getirdiler. Ben de Türk bayrağı renkleri olsun dedim. Kırmızı bir tane aldım ve hepsini uzun, sulama gerektirmeyen bir saksıya ektim. Bu saksıların özelliği, altlarında özel bir boşluğun olması. Susuz zamanlarda, oraya biriken suyu kullanıyor. Böylece altına su vermiyor ve cam önüne de koyabiliyorsunuz. Zeminin boyasını bozmuyor ya da bulunduğu yere nem vererek bakteri oluşturmuyor! Bizimki şimdilik asmanın önünde duruyor.
Allium... Ben, morlarını çok seviyorum. Top top, bazen iri, bazen küçük... Yemeklik soğan ile akrabalığı varmış, bizdeki türünün. Komşum öyle dedi! Mis gibi bir kokusu var ve bol bol arı geliyor ziyaretine... Ama annem bizi ziyaret ettiğinde de keşfettik ki, kendileri sarımsak olmaktalarmış! İnanamayıp topraktan çıkarttım ve soğanını kokladım. Evet bildiğiniz sarımsak!


Bir de güzel çiçek açan chives var. Frenk soğanı deniyormuş sanırım kendisine... Peynirlerin, sosların içine de bir nevi yaprak sayabileceğimiz kısımlarını koyuyorlar. Tad, koku olarak çok sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Çiçeği güzel ama çiçeği...


Şimdilik bahçede durum böyle. Bakalım ilerleyen günler neler getirecek? Çim biçip, ot yolmaktan yorgun halde olan eşim ve de ben neler anlatacağız? Gerçi eşim yazmıyor ama olmadık yerde aklına pat diye geliverenlerle, bana ilham kaynağı oluyor.

Sanırım güzel havalarla birlikte herkes dışarılarda, bilgisayar karşısında çok fazla zaman geçirmemek için nadir uğruyorsunuz buralara... Biz buralardayız, bekleriz!