Bahçeye Bakım Zamanı

Sevgili Ferhan sardunyalarının fotoğrafını bana hediye etmiş, çok teşekkür ediyorum. Bizlerden de sardunyalarımızın fotoğraflarını istemiş. Geçen sene alıp, güzel güzel çiçek açtıktan sonra kaderine terkettiğim sardunyam bana darılmış olduğundan, donlara da dayanamadığından, bu sene onu saksısında cansız bir halde buldum. Ne yaprağı vardı, ne de hayat belirtisi. Bu beni çok üzdü, kendime de çok kızdım.

Bu ülkeye gelinceye dek, çiçek bakımını, sudan başka birşey istemeyen, onu da ayda yılda bir versem bana darılmayan kaktüslerimden öteye pek götürememiştim. Ama gelin, görün ki, bu ülkede bahçe bakımı, çiçekler başlı başına bir sanayi ve ben de bu furyanın içine kendimi kaptırdım gidiyorum...

İlk başlarda bir apartman dairesinde yaşıyorduk. Bahçem olmayınca, iki uzun saksı ve bulabildiğim kadar derin kap kacağın içerisine lale soğanı ekmiştim. Hepsi de çıktılar çıkmasına ama küçücük alanlara dip dibe ektiğim için çiçek vermeye çalıştılarsa da başarılı olamadılar. Bende tümüyle bir hüzün... Üstelik o soğanları alınca, birkaç hafta buzdolabında bekletmiştim ki, ev şartlarında önce kışı, sonra da baharı yaşasınlar. Çünkü soğanların içinde biyolojik bir saat varmış ve o böyle zamanları bilirmiş! Kandırdık garibanları yani, ama onlar da çiçek açacak gibi yapıp, sonra açmayınca beni kandırmış oldular.

Sonunda bir de sinek basınca, benim gibi bu işe merak saran başka bir arkadaşımın bahçesine gitti benim saksılar. Orada da ne olduğunu keşfedemeğimiz bir yaratık tarafından yok edildi soğanlar! Bahçeli bir eve taşınınca, arkadaşım yeni aldığı hediye soğanlarla birlikte saksılarımı da geri getirdi. İçinde kalan sağ soğan var mı diye baktık. Bir iki tane bulup, yenileri ile birlikte onları bahçeye ektik... Bende bir heves, 3 ay gidip gelip baktım! Sonunda açtılar. 4 senedir de güzel güzel açıyorlar. Hem nergislerim hem de lalelerim...

Ev bizim olmayınca çok fazla yatırım yapamadık bahçeye, zaten geçen seneye kadar da pek yaz aylarını yaşayabildiğimiz söylenemez bahçede. Bol yağmurdan dışarı pek çıkma şansımız da olmuyordu.

Geldiğimiz ilk gün yukarıda gördüğünüz, ziyareti sırasında annemin bayıldığı naneler başlıca bitkimizdi bahçede. Nanelerin binlerce çeşidi olduğunu, Türk nanesinin de bunlardan biri olduğunu biliyor muydunuz? Bizimkinin türü nedir bilmiyorum ama çok keskin bir kokusu var. Salatalarda kullanmaya bayılıyorum. Bizim bey de: ''Şehirde yetişen bitkileri kullanma, şehrin bütün isi pası üzerinde'' diyorsa da, dayanamayıp kullanıyorum, sakın söylemeyin!
Geçenlerde Aldi'ye uğradığımda, bir sürü bitkinin satışa konmuş olduğunu gördüm ama fiyatlarını bulamadım. Sonra dergisinden bulur alırım dedim. Aman ne büyük hata yapmışım! Fiyatları çok uygun olduğundan kapış kapış gitmiş. 4 defa üst üste gittiğim halde bulamadım. Çalışanlara, ''Ne zaman gelecek?'' diye sordum. ''Geliyor ve yaşlı bahçe meraklıları yüzünden anında bitiyor'' dedi biri. Ertesi gün, bir diğerine: ''Yeni mal saat kaçta geliyor?'' diye, daha akıllıca bir soru sormuş oldum. ''Öğlen saatlerinde gelirseniz bulursunuz'' dedi. Dün öğlen saatinde gidince yukarıdaki üzerinde ''Surfinia'' yazan çiçeği buldum ve hemen aldım. Petunyanın Amerika görmüşü imiş. Yani Amerika'daki doğal petunyalar ile Avrupa'dakileri çiftleştirip(biyolojide çaprazlamak diyorduk galiba) bu türü oluşturmuşlar. Bütün yaz dönemi boyunca açma kabiliyeti varmış.
Esas aklımda kalan da bu begonyalardı. Bahçelerin önünden geçerken hep görüyordum. Önce mini mini ekiyorlardı bunları, şirin şirin çiçek açıyorlardı. Sonra büyüyüp bütün yaz boyunca her yanları çiçek dolu olarak harika duruyorlardı. 4. günün sonunda nihayet kavuştum kendilerine. Karma renkli olanı seçtim, bakalım yaşatabilecek miyim?
Geçen sene ev sahibimiz evini kontrole geldiğinde; ''Asmadan yaprak kopartıp yiyebilirsiniz'' dedi! Ben de içimden lütfettin diye düşündüm! Üzümü pek olmayan, ama yaz boyunca şımarık bir şekilde dünyayı saran bir asma var bahçede. Ev sahibimizin erkek kardeşi dikmiş! Aynı zamanda oturulan bölümü, yeşil alandan ayırıyor, böylece diğer evlerin ikinci katlarından(daha yüksek bina yok zaten çevrede) sizi göremiyorlar. Çit niyetine asma yani! Hem yeşil, hem de ayrıyor alanı. Aslında geneli böyle ülkenin, tarlaları çitler, dikenli teller değil, bodur bitkiler ayırıyor birbirinden. Ama ne hikmetse bahçelerde tahta paravanlar var!
Bu çıtır çiçekler çileğimize ait. Evimizin pek çok çiçeği gibi o da arkadaşımın hediyesi. Dağ çileği imiş. Özellikle saksıya ektim, çünkü çilekler olgunlaşmaya başladığında, onları kuşlardan korumam gerekecek. Hediye eden arkadaşım önceki senelerde bahçeye ekmiş, gözü gibi bakmış, çileklerin olgunlaştığı gün de kuşlara kaptırmıştı. Üstelik hainler gagalayıp gagalayıp bırakmış, boşu boşuna mundar etmişlerdi güzelim çilekleri.
Yukarıdaki hercai menekşe bu seneki Aldi ziyaretlerimin sorumlusudur, fişlene! Geçtiğimiz hafta çeşit çeşit görüp almak istemiştim. Birini eve taşıyabildim sadece. Eşimin izin gününü bekledim taşımak için. Gittiğimizde hiç kalmamıştı! Onun hırsına aldım begonyaları...
Hercaileri arama operasyonu sırasında küpe çiçeğine rastladık arkadaşımla bahçe malzemeleri satan çok büyük bir yerde. Katmerlisini ne zamandır istiyordum... Ekip de sulayınca, iki kat boy attı. Kışa da dayanacakmış, bakalım, yaşayacağız ve göreceğiz... Arkasında görünen de açelya ama onun pek keyfi yok. Ya aldığımızda ölüme meyletmişti ya da yerini sevmedi!
Çuha çiçekleri kendiliğinden çıktılar. Ben de çok mutlu oldum ama onların yüzünden o bölgenin çimlerini biçemez olduk!
Bu gördüğünüz çiçek, pek benzemiyor çiçeğe ama, ahududuna ait. Geçen yaz bol bol meyve verip beni mutlu eden ahududuna... Bu seneki çiçeklerine bakılırsa daha da mutlu edeceğe benzer!
Bu da kendiliğinden çıkan, öbek öbek bahçeyi kaplayan kır menekşeleri. Aslında yabani ot diye temizleyip atmam lazım ama kıyamadım.
Unutma beni çiçekleri tam bir bahar havası estiriyor.
Komşumuzun bahçesinden bizimkine göç etmeye çalışan fındık! Onun yüzünden elma ağacımız göğe yükselmeye karar vermiş. Enine tek bir dal bile uzatamıyor. Bu zararının yanında, verdiği fındıkların içi boş olmasa da kendini affettirebilse...

Velhasıl kelam ben bu aralar ortalarda yoksam, bilin ki bahçedeyim!