Hediyelerime Teşekkürler - İmza: Ponpon Hanım

Şeboşcuğumun hocası Keçe Ustası Yaşar Cengiz Çınar amca, bana keçeden sıcak su torbası kılıfı yapmış. Sıcacık, mis kokulu, börtü böceği yanıma yaklaştırmayan(çobanlar bu yüzden keçe kepenek giyer biliyorsunuz değil mi? Hem sıcak tutsun, hem de börtü böcek onlardan uzak olsun diye!) bir sıcak su torbası kılıfım var artık!

Mis kokulu, çünkü keçe sabunla yapılıyor. Saf yün. Ben çooook sevdim. Gürültüden ve yapılan haksızlıklardan sinirlerimizin çatlayan tavan sıvalarımıza vurduğu bugünlerde ilaç gibi geldi bize. Elleriniz dert görmesin Yaşar Cengiz Çınar amcacığım...

Bu nazarlık maviş hırka da Necmiye teyzemin el emeği, göz nuru. Bana o kadar güzel hediyeler ördü ki, hepsi birbirinden değerli. Yetmemiş bir de yanına kurbağalı, patikli çoraplarla losyon eklemiş. Kurbağalı çoraplara annem bayıldı. Zaten onun kurbağalara özel bir ilgisi var. Picasso'nun kurbağa gravürüne aşıkmış uzunca bir süre. Ama bir türlü bulamamış kendisini. Anneannem de bale patikli çoraplarıma bayıldı. Bu seferki hediyelerim doğumgünüm içindi. Ama Özden teyzem kar yağınca gelemedi ve getiremedi. Sağolsun kargoya vermiş. Ben de cicilerime kavuştum. Diyorum ya, ilaç gibi geldi bize. Moral oldu. Çok çok teşekkür ediyorum. Ellerinize sağlık Necmiye teyzeciğim.

Sıvalar ve zeminin dökülen betonu kurusun diye bekliyorlar yukarıda. Bakalım gürültü gene ne zaman başlayacak??? Korkarım bu insanlar taşındıktan sonra da devam edecekler gürültüye, beni korkutmaya(telefonda babamı öyle tehdit etmişler çünkü)...

Her tık deyişinde yukarı bakıp parmağımı sallar oldum. Korkuyorum işte... Ne yapabilirim ki? Ne annem, ne anneannem, ne de babam yenmemi sağlayabildi bu korkuyu. Ne de parmak sallamamı durdurabildiler ağlarken ben. Çünkü biliyorum onlar kızsa da, durun deseler de durmuyorlar, durmayacaklar...