Dostlar, Dostluklar...

Tijen'ime yorum yazarken bitkileri, çiçekleri, canlıları bizler kadar seven bir arkadaşımızı farkettim. ''Basit bir yaşam'' günlüğünün adı. Sade, ama içi dopdolu günlüğü. Yazarı, araştıran, tek tek detaylarını bildiği halde, gayet sade bir dille, özetini anlatan, dünya tatlısı Evren. Onunla bir konu üzerinde konuşurken, Ay Çobanı'nı farkettim. Hep beraber, o konuyu beyin fırtınasına dönüştürmeye karar verdik aramızda. Bunun yazışmaları sürerken, Ay Çobanı'nın Cambridge'e geleceğini öğrendim. Yeni yazışıyor olmamıza rağmen çok ortak noktalarımız olduğunu farkettim. Dedim, aman haber et gelince, bizi çiğneme, zaman ayır mümkünse.

Sağolsun, kısacık, oradan oraya koşuşturduğu gezisinde bize de pay düşürmeyi başardı ve tanıştık. Cıvıl cıvıl, dünya tatlısı, bilgili, kültürlü, ama bir o kadar da mütevazi Ay Çobanı. Zaman kısıtlı, hava yağmurlu olunca, aynı gün bir de senede bir hafta sadece Mart ayında düzenlenen bilim festivalinin de son günü olunca, jet hızı ile birkaç koleji gezebildik ancak. Hani bir nefes alımı...

Neyse ki, sonradan gene buluşup bir pub'da oturabilme, bol bol sohbet edebilme şansımız oldu. Eşler gayet güzel anlaştı, biz gayet güzel anlaştık. Bu yurtdışında yaşayanlar için nasıl büyük bir nimettir, bir bilseniz. Ayrılmayı, onları uğurlamayı hiç istemedik. Ne iyi ettiniz de geldiniz. Ayaklarınıza sağlık.
Ay Çobanı bizi mutlu etmekle kalmadı. Bir de yazı yazarak beni mahçup etti. Yok Ay Çobanım, güzel sözlerin için teşekkür ederim ama o, senin ruhunun güzelliği, ben bu övgülere layık değilim. En kısa sürede, sizleri yeniden bekliyoruz. Bu sefer o kadar kısa oldu ki, ne beraber bir yemek yiyebildik, ne de uzun uzun gezebildik. 31 tane kolej var. Siz daha iki tanesini gördünüz hem...Arayı uzatmadan yeniden bekliyoruz.

Günlük yazmaya başladığımdan beri, beni kıranlar, üzenler, dost görünüp arkadan vuranlar olmadı değil... Bütün iyi niyetimle bıraktığım mesajları yanlış algılayanlar, sorup sorgulamadan idam kararı verenler olmadı değil. Hep aferin, hep övgü bekleyenler olmadı değil. Yaptıklarına çok kırıldığım halde, sevinçlerini ya da üzüntülerini paylaştığım halde, yorum gözükmesin diye yoruma kapatanlar yok değil... Bilsinler ki, ben kasıtlı olarak birşey yapmadım. Gördüğümü dilim döndüğünce söyledim ya da uyardım. Siz beni tanıyamamışsanız, ben de sizleri tanıyamamışım, üzgünüm.

Ama tüm bunlardan çok çok daha güzelleri, çok çok daha değerlileri var benim için. Dostlar, dostluklar var. Düsturundan, düşüncelerinden ödün vermeden paylaşan, sevmediği şeyi açık açık bana söyleyen, uyaran, siyasi görüşleri, inançları ile dostluklarını karıştırmayan dostlar hem de... Bir ses duymazsa nasılsın diye soran dostlar, paylaşan, yazdığım tek bir kelime ile ne düşündüğümü anlayan, halden anlayan dostlar... En güzel günlerinde yanlarında olmam için beni evimden gelip alan dostlar...

Ne diyebilirim, iyi ki varsınız, sağolun, varolun. Hep kalbiniz bu kadar yüce, dostluklarınız bu kadar güzel olsun. Sonsuz sevgiler sizlere.