La Ballerina

Çocukken baleye göndermişlerdi beni, hep parmak uçlarında yürüyorum diye... Ama bronşit olunca yarım kaldı! Hayatımda, büyük keyifle yaptığım şeylerden biri idi bale. Öğretmenim Dilek abla, yapmayın, başarılı bir çocuk, yarıda kesmeyin, konservatuara yollayın dese de, aile büyükleri sağlığı önemli, tozda toprakta çalışıyorlar, sonra da camlar açılınca hasta oluyor deyip bitirdi baleyi hayatımda. Toz toprak dedikleri de bir sınıf alt tarafı! İçimde bitti mi bale aşkı? Elbette bitmedi. Sevdim ve seveceğim daima. Amma velakin ailemin kararına da baştan üzülmüş olsam da, sonraları çok doğru buldum.

O zamanlarki doktoruma danışmışlardı zaten, kararı vermeden önce. O da: ''Ben kızlarımı yolladım ama sonradan bacakları devamlı çalışmaktan çok kas yaptı, eğer meslek olarak yapmayacaksa, bir hanım için hiç estetik değil, boşuna devam etmesin.'' demişti. Ben de çocuklarını baleye gönderenlere, göndermek isteyenlere doktoruma katıldığımı söyleyeceğim. Çocuğunuz kız ya da erkek olsun, meslek olarak daha küçük yaştan aklına koymuşsa destekleyip, güç verin ama meslek olarak seçmeyecekse, zevk için konservatuvara giden arkadaşlarımdan gördüm ki, sonradan çok kilo aldılar ve bacakları, vücutları aşırı kaslı oldu. Çünkü bale yaparken bütün vücut kasları iş başında!

Geçenlerde Darcey Bussell'in kariyerine noktayı koyması anlatılıyordu televizyonda. Şimdiye kadar görülen en sempatik, en içten balerin tanımlaması yapılırken, modellik yaptığı fotoğraflar eşlik ediyordu anlatıma. Rol arkadaşları ne kadar cana yakın olduğunu anlatırken, o da kelebekler gibi iki yana uçuşuyordu.

Tam da o programı seyrettiğim sıralarda Defne tutturdu Covent Garden'da La Ballerina'yı bulacağız diye!

''Yahu ne yapacağız La Ballerina'yı?''
''Gidip fotoğrafını çekeceğiz''
''Eeee çekip de ne olacak?"
"Fotoğrafını çekeceğiz işte kızım, çok konuşma!''
''Anladım da, çekince ne olacak, orada öyle oturan bir heykel işte! Ne özelliği var?''
''Çok konuşma, çakarım bak!''

Elimiz mahkum, çakarım tehdidi de var elbet, gittik, aradık, bulduk, çektik fotoğrafını. İşte yukarıdaki benim La Ballerina'm. Bu da Defne'nin La Ballerina'sı. Fotoğraf çekmeyi seven herkes bir uğrayıp ölümsüzleştirmiş kendisini, biz de aralarına katıldık. Covent Garden'a yolunuz düşerse, sizi orada beklediğinden eminim. Ama etrafına oturan insanları kovalaması biraz zor oluyor! Bizim de boyumuz bir karış uzamış mı bir bakın bakalım. Hikayesini, neden oraya yerleştirildiğini, kimin anısını ifade ettiğini bir sorup soruşturayım dedim ama ne yazık ki bulamadım. Bulan, bilen varsa bekler, biz de öğrenmeyi isteriz.

İlave: Az önce televizyonda Billy Elliot'ı seyrettim. Daha önce İrlanda'lı bir arkadaşım, müzikaline gitmem için tavsiye etmişti. Aklımdaydı, bu akşam güzel denk geldi. Yazım ile tam örtüştüğünü düşündüğüm için, seyretmeyenlere kesinlikle tavsiye ederim. Yer Durham, zaman grevlerin başını alıp gittiği dönem. Çalışan kesimi temsil eden Billy'nin babası, oğlunu aile büyükleri gibi boksör olması için kursa gönderir. Zorlu dönemde de kendisini savunmasına yardımcı olacaktır. Babasından kalma eldivenleri oğluna verir. Aynı salonda bale dersleri de başlayınca, tesadüfen izlemek zorunda kalan Billy'i gören öğretmen bir şekilde onu da dahil eder. Boks dersleri, bale derslerine dönüşür ve alışılmışın dışında, bulundukları yerde, ilk defa bir erkek bale kursuna gider. Zaten müzikle arası iyi olan Billy kendisini dans ile ifade etmenin yolunu bulur. Sonrası mı? Seyredin ve görün!