Little Venice ve Regent's Canal

İlk İngiltere'ye gelişimde kuzenimin kayınvalidesi Knole House'a götürmüştü bizi ve bol bol geyik görmüştük. Evlenip İngiltere'ye geldiğimden beri, geyiklere gene gidelim deyip duruyordum. Bu konudan bahsettiğimde Burcuk ve ailesi Cambridge ziyaretleri sırasında Richmond Park'ı önermişlerdi. Orada bol bol geyik görürsün demişlerdi. Gel zaman git zaman, yok hava durumu, yok alış-veriş, yok miskinlik derken benim geyik aşkı oldu ''geyik hikayesi''!

Dört günlük Easter tatilinde ne yapsak, ne yapsak diye düşünürken eşimin ilk İngiltere'ye geldiği zaman aldığı bir kitap ilişti gözüme. Londra'yı anlatıyordu. Bu dönem her yer kalabalık olacağından da en iyisi Londra'da bir yerleri gezmek dedik biz de. Kitap, Little Venice'den başlayıp Regent Park'in içinden geçerek, Camden Lock'ta bitecek bir yürüyüş yolundan bahsediyordu. Camden Town'a epeydir gitmek istiyordum ve herşey Regent Park ile Richmond Park'ı birbirine karıştırmamla başladı!
Oh ne güzel bir taşla iki kuş dedim içimden. Hem geyikleri görecektik, hem de kanal boyunca yürüyecektik. Bitiş noktası da Camden Town olacaktı. Bence harika bir plandı. Eşime gösterdim. Planı yaptıysan, iyi, güzel dedi! Sabah önce şehre yürüdük. Oradan otobüsle istasyona gittik. Trene bindiğimizde inanılmaz kalabalıktı ve işin ilginç tarafı İngilizce konuşan sayısı cımbızla sayılacak kadar azdı. Yan tarafımızda çekik gözlü iki aile oturmuştu, tren tingir mingir çıktı yola... Bir süre sonra içim fık fık olmaya başladı! Boğuluyormuşum gibi bir hisle birlikte... Herkes o kadar bağrış çığrış konuşuyordu ki, tahammül etmek işkenceye dönüşüyordu. Yandakiler konuşmuyor, bademciklerini gösterme yarışına girmişçesine haykırıyorlardı adeta! 1 saat 15 dakika çan-çin-çon bağırmaları ve arkadan gelen İtalyanların konuşmalarının sesleri eşliğinde Kings-X'a vardığımızda kendimi trenden dışarı attım resmen. Arkama bile bakmadan hem de! İnsan bu kadar da saygısız olmaz ki!
Huzuuuuur huzuuuuur, sükuneeeet diyordu iç sesim.
Bu sefer metro yani İngilizlerin deyişi ile tube'e bindik aktarma yaparak Warwick Avenue'da indik. Biraz yön kargaşası yaşadıktan sonra, eşim aldı başını burada olmalı düşüncesi ile dediğim yönün tam zıddına gitti. Ben uyanıklık edip çöp atan bir teyzeye sordum. Benim dediğim yönü gösterince, mutlu, mesut o tarafa yöneldim. Benim dediğim doğru, seninki şöyle nidaları ile kendimizi huzurlu Little Venice'de bulduk. Etrafını dört dönünce bu sefer de Little Venice'in içi için eşimin önerisi doğru çıktı. Bire bir berabere kaldık.
Gideceklere önerim, kitaplara uymayıp iç ve sorduklarınızdan gelecek dış sesi dinlemeniz şeklinde olacak. Warwick Avenue'da istasyonun sol kapısından çıkın. Sağa dönüp dümdüz gidin. Karşılaştığınız havuzcuk Little Venice!(En üstteki fotoğrafta gördüğünüz yer)
Burası nehirde yaşayanların eğlence hayatını yaşadıkları yer gibi bir nevi. Kukla tiyatrosu, cafe'leri, pub'ları herşey yüzüyor. Hatta yüzen bir sınıf bile gördük. Sanıyorum elektrik ile ilgili bir eğitim veriliyordu. Bir de yüzen çöp gemisi vardı. Kanalın altına dek süpürebilen.
Nehirde hayat da bu yazıya sığmayacak kadar uzun bir hikaye. Ama özetle, dar, uzun, içinde modern bir evde bulunabilecek bütün konforun bulunduğu yüzen evlerden oluştuğunu söyleyebilirim. Cambridge'de de nehir boyunca rastlayabilirsiniz. Londra'da fark, biraz daha yerleşik ve modern imkanlara sahip olmaları. Bazı gemilerde kablolu yayın alıncak yerler bile gördük. Elektriği, suyu, pis su boşaltma yeri. Hepsi düşünülmüş. Düşünsenize evinizi alıp istediğiniz yere gidiyorsunuz, gönlünüzün istediği kadar kalıp, geri dönüyorsunuz. Hep aynı yerde kalanlar, yanaştıkları kıyıyı kendi evlerinin bahçesi şekline dönüştürmüş. (Aşağıdaki geminin sakinlerinin yaptığı gibi)

Bazı yerlerde kanal boyunca yürüyemeyip yerleşik binaların arasından geçiyorsunuz. İki büyük elektrik trafosunun arasında kalan alandan tekrar kanala iniyorsunuz. Buralarının bir hanımın tek başına geçecek kadar tekin görünmediğini söylemem lazım. Bazen tren yolu köprülerinin altından geçiyorsunuz, dar, karanlık yerlerden de... Ama Londra'da yaşıyor ve su kenarında yürümek, koşmak istiyorsanız ideal. Tek başına olmamak, geç saatlere kalmamak kaydıyla.

Aşağıda gördüğünüz evin adı ''Up side down house'' imiş. Alt üst ev diye çevirebiliriz sanırım. Evin oturma odaları yolla aynı hizzada, yatak odaları da yoldan altta kalan kısımda olduğundan bu ismi almış. Yakınlarında bulunan bir tabeladan okuduk bu bilgileri.Aynı tabelada nehirde yaşamın zorluğundan, özellikle de ev işleri yaparak, çocuk büyüten kadınlar için zor olacağından bahsediyordu. İnsanlar bu hayata heveslenmesin diye mi bilmem ama yüzen evlerin içi gerçekten de çok dar. İnsan sıkılıyor.

Regent's kanal boyunca yürüdükçe benim geyiklerin hakikaten geyik hikayesine dönüştüğünü anladım. Regent Park'ın yanındaki Londra'nın en büyük camisinin altın kubbesini görünce, parkları fena halde karıştırmış olduğum acı bir gerçek olarak çıktı karşıma ve Richmond Park gene başka bir sefere kaldı. Regent Park'a daha önceden gidip güllere hayran kalmıştık. Haziranda yolunuz düşerse, mutlaka gülleri görün derim.Biz sadece kanal boyundaki malikhânelere ve köprülere baka baka yürüdük.

Regent's Kanal, 19. yüzyılda prince Regent yani George IV tarafından, mimar John Nash'e yaptırılmış. Planlanan maliyetin iki katına yani 772 000 pounda mal olmuş ve 1820 yılında bitirilerek açılışı yapılmış. İlk yıl 120 bin ton kargo taşınarak maliyetinin hakkını vermiş olmuş. Kanal 8,5 mil uzunluğunda. Little Venice'den, Camden'a kadar uzanıyor. Thames nehri üzerindeki Limehouse havuzuna ulaşmadan önce Hackney ve Tower Hamlets'den geçiyor. John Nash kanal kenarına 56 malikâne yapımını planlamış ama ancak 8 tane yapılabilmiş. Yunan ve rönesans mimarisinin etkisinde kalınarak yapılanlar beyaz renkli olanlarmış.
Bu malikaneleri geçince iki köprü ile karşılaşıyorsunuz. Biri Tyburn nehrini taşıyan su kemeri. Diğeri yani aşağıda fotoğrafını gördüğünüz de, Maclesfield köprüsü yani ''Blow up Bridge''. Ona havaya uçan köprü de diyebiliriz herhalde. 1874 yılının 2 Ekim'inde, sabah saat 3'de barut taşıyan bir gemi, bu köprünün altından geçerken, havaya uçmuş, elbet köprü de beraberinde. Üç kişi ölmüş. Civarda yaşayanlar da deprem oluyor korkusu ile uyanıp patlama ile karşılaşmışlar. Sonradan tekrar inşa edilmiş.

Yolunuza devam edince London Zoo(Londra Hayvanat Bahçesi)'nin içinden geçiyorsunuz. Özel tasarım olan kuş evi ve nehir kenarındaki hayvancıkları görebiliyor, çocukların şen sesleri ile siz de şenlenebiliyorsunuz.Camden Lock'a yaklaşınca yüzen Çin lokantası ile karşılaşıyorsunuz. Yeşiller içinde tezat oluşturan rengi ve suya yansıması çok hoşuma gitti benim. Hemen karşısındaki banka oturup hem dinlenebilir, hem de bu manzarayı seyredebilirsiniz

Gençleri nehir gemisinin balkonuna oturmuş gezerlerken görüyorsunuz.


Bu evler de Boğaz manzaralı sayılacak kadar pahallı mı bilmiyorum ama birinin bahçesindeki ağaç evi çok sevdim. Tekrar çocuk olup, o ağaç evde oynamak için neler vermezdim....

Aşağıda gördüğünüz Pirate Castle(Korsan Kalesi), aslında bir su sporları merkeziymiş. Tam yanında da tren yolu var. Ben altından geçerken sağını, solunu inceleyeyim derken, tren geçince neye uğradığımı şaşırdım!

En son varış noktanız Camden Lock. İsteyenler kanal boyunca yürümeye devam edebilirler. Kanal turunu sonlandırabilirler. Ancak benim varmak istediğim yer zaten Camden Town idi. O kadar renklilik, uçuk kaçık satıcıları izlemek varken ve de kanal boyunca yürümekten sefil olmuşken devam etmek aklımın ucundan bile geçmedi. Yiyecek kokularına doğru yönelen eşime, kanal boyunca yürüyeceğiz, desem beni vururdu herhalde!

Basit bir yürüyüş güzergahı hakkında tarihi bilgiler edinmek, farklı hayatlar görmek güzeldi. Devamında Camden Lock ve Camden Town olacak...