Yeni Yıla Merhaba Sofrası

Geçen sene, Yeni Yıla, Neslihan'da, merhaba demiştik.

Bir senedir de o sofrayı konuşup duruyoruz. Şu harikaydı. Bu nasıl da ince düşünülmüştü. Şu yiyeceği yeniden yapmalısınız...

Kolay kolay unutulmayacak o sofra. Üzerine bir de Neslihan'ın minik kızına hoşgeldin partisi düzenlendi. Gene dillere destandı. Ama ne yazık ki, ben onu kaçırdım.

En son Pınar'ın İpek böceğine hoşgeldin demiş olduk. Araya pek çok şey girince de bizim blog dostları ile buluşmalarımıza uzunca bir süre katılamamış oldum. Ama aklım hep onlarda kaldı.

Bu sene, Yeni Yıl için, Selen talip oldu. İki aydır onun telâşesi sarmış onu. Ama öyle güzel hazırlamış ki herşeyi, bayıldık! İnce ince düşünmüş tün detayları, mağaza mağaza gezmiş. Hoş Selen zevkli kız, aslında özel bir çaba sarfetmesine de gerek yok ama gene de üşenmemiş, uğraşmış. Evinin her yeri öyle cici bici eşyalarla bezeli ki, İngiltere'de içine girip de saatlerce çıkamadığım mağazalardaymışım gibi hissettim kendimi. Yeni ve eskiyi öyle güzel biraraya getirmiş ki, anlatılmaz, ancak görülür!

Tek tek her tabak için böyle uğraşmış. Minik isim kartları ile, kimin nereye oturacağını belirlemiş.

Yetmemiş, sandalyelere de kurdelalaları ve bu minik çanları takmış. Bayıldım ben! Hele evin böcüğü hiç görmesin, elinden düşürmez.

Geyik, bize hoşgeldin diyordu tuzlu yiyeceklerin başında.

Bütün tuzlular burada biraradalar. Neler vardı diye tek tek bakacak olursak...

Esra'dan Yasemin'in üç renkli böreği...

Neslihan'dan curry'li buğday salatası.

Minicik kızına rağmen uğraşmış iki salata yapmış Neslihan. Ben utandım bu durum karşısında. Yağmur ise tam bir prenses. Annesinin minyatürü. Yemelik lokum! Ama kıyılamayacak kadar da minik. Gene de minik hali ile insanlarla iletişimi şimdiden inanılmaz. Kalpleri tek tek fethetti bile.

Gene Neslihan'dan tavuklu salata. Çam ağacı kalıbında. Süslemelerini kızlar elbirliği ile mutfakta yaptılar.

 

Müge'den tuzlu kurabiyeler. Ama bu kurabiyelerle kalmadı, hiç boş durmadı. Fadime ile ikisi yiyeceklerin tabaklara yerleştirilip süslenmesinde başrolü oynadılar. Aras bey, arabasında paşa paşa oturdu. Pek centilmendi. Pek sevdim bakışlarını, cici bey olarak diğer iki hanımın yanında paşa paşa oturuşunu. Maşallah ona.

Selen, Meksika fasulyesinden salata yapmış. Yemeye doyamadım, öyle güzel.

Köfteler gene Selen ve annesinin ortak çalışması imiş. Ama Müge onlara sihirli parmaklarını bir değdirdi, çiçek açtılar. Daha da bir güzelleştiler. Mutfağa gidip döndüklerinde gözlerime inanamadım.

Fadime'nin bu dolmaları sihirli. Yiyip yiyip doyamıyorsunuz. Daha da çok yemek istiyorsunuz. Ama bu buluşmada sihirin sebebi anlaşıldı. Özel toplanıp donduruluyormuş yaprağı. İncecik, ipek gibi yaprağa bir Fadime dokununca ortaya bu sihirli dolmalar çıkıyormuş.

Otlu çörekler, Selen'in tarifi ile benden. Her daim yaptığım halde, kıvamı da aynı olduğu halde, sanırım içine koyduğum Ezine peyniri yağlı geldiğinden bu sefer yassı olmayı tercih ettiler. Diğer yiyeceklerin yanında içinde sunulduğu tabak da olmasa pek yüzüne bakılmazdı sanırım! Eh ben de yemek uzmanı değilim ve de yemek bloğu yazmıyorum ne yapalım diye avundum. İngiltere'deyken mutfak benden soruluyordu ama Türkiye'ye geldim geleli, malzemeler, kap kacak, herşey değişti ve mutfak hakimiyeti annemin elinde olduğundan, belimle ilgili sorun da yaşayınca gene ona bırakıldı. Arada bir mutfağa girer oldum. Çok fazla da ayakta duramaz oldum, ne yapalım...

Yasemin klasiği bozmayıp bu sene de pasta benden dedi. Bu seneki kütük pastanın içinde de bir sürpriz var dedi. Geçen senekinde lokum vardı. Bu seneki nedir dediysek de, ser verip sır vermedi.

Ama ilk dilim kesilince anlaşıldı ki, kek kırmızıymış bu seferkinde de! Üzerinde epey konuşuldu. Gıda boyası yerine ne koysak diye düşündük biraz da... Günün en çok konuşulan yiyeceği oldu sanırım. Keki şu tarifle mi yapıldı, kreması böyle miydi diye... Yasemin süsleme için bütün malzemeleri yanında getirmiş. Sen biliyorsun deyip Müge'ye havale etti. Uzaktan, onu oraya koy, bunu da kat dediğini duyabildim. Ortaya işte bu nefis görünüm çıktı!

Münevver hanım'ın ay ve yıldızlı kurabiyeleri muhteşemdi! Hatta muhteşem lafı bile az kalır yanlarında. Hayal bile edemeyeceğiniz nefis bir tat. İkisi aynı hamurdanmış izlenimi verse de, ayrı ayrı iki lezzetti. Fotoğrafları çekildikten kısa bir süre sonra yıldızlar tükendi. Faili benim biline!

İpek böcüğünün annesi Pınar bu nefis tek lokmalık, gene elinizi attığınız an bırakamayacağınız türden fındıklı kurabiyeleri yapmış. Kurabiyeleri mi yemeli, İpek böcüğünü mü bilemedim. Artık iyice büyümüş böcük, gülücüklerle konuşur olmuş. Fotoğraf makinesini pek tanır ve de bilir olmuş. Kimin elinde görse, takipte idi. Hanım hanımcık, uslu uslu oturdu. Bir de güzel giyinip bize mankenlik yaptı. O günden beri gülüşü gözümün önünden gitmiyor, Maşallah!

Yasemin, pasta ile yetinmemiş, bu ara gelen siparişlerle eli hızlanmışken, bir de araya minik keklerden sıkıştırmış. Mudcake kıvamında, bol çikolata tadında(ama içinde sadece bol kakao var dedi) harika kekler yapmış. Ayşem'im olsa şimdi ona ''Ajanım'' derdi. Hakikaten ''Ajanım''. Her tarifinde bir sır gizli. Varsa kurabiye pasta siparişleri, hali hazırda süper hatun hızında yetişmeye hazır...

Tuzluları tabağa alınca böyle birşey çıktı ortaya. Çayın kokusu hala burnumda...

Yiyecek faslından sonra sıra geldi hediye faslına... Herkes çekilişte birbirine vermek üzere hediye almıştı. Selen tek tek sürpriz çikolata kaplarını güne uysun diye kırmızıya boyamış. Üzerine yeşil kurdelalar takmış, sonra da süslü bir çorabın içine atmış. Tek tek oradan çektik. Ben Selen'i çektim. Esra da beni. Yukarıdaki fotoğraf için Yasemin'e teşekkürler. Benim elim, konu mankeni olarak orada bulunmakta!

Tüm hediyeler Selen'in daha önceden süsleyip de hazır ettiği ağacın altına kondular.Çekilişin ardından da buradan sahiplerini buldular.

Ağaç davası artık(önceden severdim de, İngiltere'de yaşamak bende bu adete karşı ters tepki doğurdu) pek benlik olmasa da Muazzez İlmiye Çığ'ın kulaklarını çınlattım... Bu alıntıyı mutlaka izlemenizi öneririm.

İlk gördüğümüzde ağacın süsleri zannettiğimiz bu minik paketler de meğer Selen'in bizlere hediyesi imiş. Hepimize sürpriz yapmış.

Bir başka ağaç süsünü de ben hemen fotoğraf kayıtlarıma aldım. Zira biliyorsunuz Evren'in başlattığı  ''Bugün ben ellerimle...'' etkinliği var. Böcükle ikimizin birlikte deneyeceği, parmaklarımızı çalıştıracak birşeyler olsun istedim.

Yasemin bu aralar binlerce kurabiye yaparak parmaklarını çalıştırıyor.

Selen, bu minik kuşları bize hediye olarak hazırlamış. Kendi el emeği, göz nuru. El boyaması hepsi.

Ayrıca evini ve yiyecekleri hazırlarken de epeyce çok yorulmuş. Herşey için bir de buradan çok teşekkürler Selen'e ve emeği geçen tüm dostlara. Gelemeyen Ayşem, Gülriz ve Müge'nin de kulakları çınlamıştır herhalde.

Sahi, siz bu aralar parmaklarınızı çalıştırıyor musunuz? Neler yapıyorsunuz? Bir ay boyunca bu soruyu her yazımda soracağım. Aklını çalıştıran insanlar lâzım ülkeme zira. Hele de bu günlerde...

Ben son yazıdan bu yana redwork bir yastık yapmaya başladım. Ayrıca diğer yarım patchwork yastıklara devam... Böcük ile evde yapıp da oynayacağımız oyun hamuru tarifi arıyorum. Ufak ufak kartlar hazırlamaya başlayacağız, onlar için modeller buldum. Elde kalan kumaşlardan birkaç Suffolk Puff kutuya atıldı... Boş durmuyoruz yani.

Haydi sizler de ses verin, neler yapıyorsanız söyleyin...